Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Καλό ταξίδι Βιργινία (7/2/2014)


Αντίο σας κάλοι μου φίλοι και να είστε πάντα καλά, να χαμογελάτε.....

Αυτό θα έγραφε η μητέρα μου αν μπορούσε. Γράφω εγώ αντί γι' αυτήν, πνιγμένος απ' το συναίσθημα της λύπης. Ήταν καλός, ενεργός άνθρωπος με ανησυχίες κάθε τύπου. Είναι άδικο για την ίδια που έφυγε τόσο νέα (στα 45 της).... Μαχήτρια μέχρι την τελευταία της πνοή, σήμερα 00:16..... Δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω τα συναισθήματά μου αυτή την στιγμή.... Μακάρι να είναι καλά όπου και να 'ναι. Εύχομαι να χαμογελάει όπου και να βρίσκεται.

Κοτσιφάκι ήδη μου λείπεις.... Γιατί διάλεξες τόσο μικρό ταξίδι για την ζωή σου; Και οι 2 μας ξέρουμε πως δεν πρόλαβες να κάνεις όσα ήθελες. Ακόμα και την τελευταία σου μέρα σχεδίαζες τι θα κάνεις μόλις γίνεις καλά.... εγώ θα τηρούσα ό,τι σου είχα πει, εσύ γιατί δεν θα 'σαι εκεί να το δεις;; Να ξέρεις πως σ' αγαπάω και πως σ' αγαπάμε όλοι....
Απόψε άδειασε το σπίτι μας... Βιάστηκες να φύγεις... Καλό σου ταξίδι...